Krótka historia
Kościół jest jednonawowy z niewielkim prezbiterium, w którym mieści się ołtarz w stylu barokowym.
Ołtarz dzieli się jakby na dwie części: kondygnacja dolna z czterema kolumnami, w której, w głębokiej wnęce znajduje się drewniana figura (wysokość 1,45 m) Najświętszej Maryi Panny czczona jako Matka Boża Wspomożycielka Wiernych i górna, w której przedstawiona jest Trójca Święta. Bóg Ojciec i Syn Boży podtrzymują koronę, nad którą unosi się Duch Święty w postaci gołębicy. Nie trudno się domyślić, że korona ta symbolizuje Maryję Królową i Jej chwałę niebieską. Na ścianach prezbiterium zawieszone są liczne wota.
Obok bocznych ołtarzy na ścianach są umieszczone obrazy; po lewej obraz przedstawiający historię objawienia Matki Boskiej a po prawej obraz Jezusa Miłosiernego.
W tylnej części kościoła usytuowany jest chór, z którego jest dostęp do wieży i poddasza. Wnętrze świątyni rozświetlają kolorowe witraże utrzymane w tematyce symboli, przez które padają kolorowe promienie na nowe dębowe ławki oraz lastrykową posadzkę, na środku której znajduje się rozeta zaznaczająca miejsce, w którym wypłynęło cudowne źródełko. W trakcie budowy kościoła źródełko to zostało przekierunkowane na zewnątrz do wykopanej studni.
Na zewnątrz, obok studni znajduje się ołtarz polowy oraz duży obraz przedstawiający Matkę Bożą Wspomożycielkę Wiernych na tle górskiego pejzażu.