100-lecie Niepodległości 11 listopada 2018 r.

100. rocznica odzyskania NIEPODLEGŁOŚCI

W niedzielę, 11 listopada obchodziliśmy 100-leci Niepodległości. Po 123 latach Polska odzyskuje WOLNOŚĆ. Cała nasza Ojczyzna, a nawet świat obchodził tę wielką i jakże ważną dla nas rocznicę. Sprzyjająca pogoda i chęć ludzi do uczczenia tego wydarzenia sprawiła, że wszyscy zjednoczeni żyliśmy tą uroczystością.

W przyłękowskiej parafii cały Dzień Pański przeżywaliśmy w duchu patriotyzmu. Od rana, do naszej wioski wiatr niósł z sanktuarium pieśni patriotyczne, a na ulicach falowały biało- czerwone barwy. Niedzielna suma odprawiona przez ks. prob. Krzysztofa jeszcze na zewnątrz, była sprawowana w intencji naszej Ojczyzny oraz poległych za Nią. W kazaniu wygłoszonym przez ks. Karola usłyszeliśmy, jak ważna jest modlitwa i pamięć o chrześcijańskich korzeniach, które to budują naszą tożsamość. Zwrócił naszą uwagę na to, jak często zazdrościmy innym krajom tego, że mają wszystkiego więcej, że żyje im się łatwiej, lepiej…zapominając o tym, że to nasza Ojczyzna jest skropiona krwią naszych niewinnych braci, którzy oddali za Nią życie, nie oczekując niczego w zamian. Łatwo jest mówić o Ojczyźnie, ale trudno jest dla Niej pracować, trudniej za Nią cierpieć i chyba najtrudniej jest dla Niej umrzeć. Kończąc swoje kazanie zaznaczył, że wolność nie jest nam dana raz na zawsze a zadana. Nie polega ona na robieniu czego się chce, a na czynieniu dobra drugiemu człowiekowi. Po Eucharystii odbyło się nabożeństwo dziękczynne, podczas którego odmówiliśmy „Modlitwę za Ojczyznę ks. Piotra Skargi” oraz „Dziękczynienie za dar Ojczyzny”, dziękując Bogu m.in. za dar chrześcijańskiej wiary, którym obdarzył Polskę przed tysiącem lat; za piękny polski krajobraz, za którym tęsknili wygnańcy czy za Jego Matkę, którą czcimy jako Królową naszego narodu.

Po Mszy św. wieczornej spotkaliśmy się na podejściu do sanktuarium przy pierwszej stacji Drogi Krzyżowej. Zgromadziła się liczna grupa parafian około 100 osób ze światłami w dłoniach, flagami oraz kotylionami w narodowych barwach. Naszą modlitwę rozpoczęliśmy od odśpiewania czterech zwrotek hymnu „Mazurka Dąbrowskiego”, utworu jakże ważnego dla każdego Polaka. Tym razem nasze rozważania Drogi Krzyżowej były w formie listów kochającego się małżeństwa Basi i Ignacego, prowadzące nie na Golgotę a do Katynia. W drodze odmówiliśmy Różaniec i Koronkę do Miłosierdzia Bożego w intencji Polski i poległych za Nią braci i sióstr. Po odprawieniu ostatniej stacji, udaliśmy się na cmentarz, gdzie przy płonącej watrze został odczytany Apel za Zmarłych oraz odśpiewana pieśń „Boże, coś Polskę”.

Na zakończenie ks. prob. Krzysztof podziękował wszystkich za tak liczne uczestnictwo, za wszelkie zaangażowanie w czytanie rozważań, śpiew i wspólną modlitwę oraz zaprosił na zimową, ekstremalną „Drogę Krzyżową – po śniegu!”

Królowo Polski – módl się za nami